22 yıllık etkin futbol hayatını sonlandırdığını açıklayan Burak Yılmaz, oynadığı ve formasını giydiği tüm grup taraftarlarına da dayanakları için teşekkür etti.
Burak Yılmaz’ın açıklaması şöyle:
22 yıllık mesleğimde hepinizle mesaimiz oldu. Buraya gelen gazetecilerin hepsine teşekkür ediyorum. Bugün bu basın toplantısını neden yapıyoruz? Dün akşam, dünyanın en büyük futbolcusu statta alkışlarla veda etti. Ben de o denli olsun isterdim lakin olmadı. İnternetten yapmak istemedim. Bugün hepinizin gözüne bakarak futbolu bıraktığımı söylemek istedim. Çok memnunum, gururluyum. Allahıma şükrediyorum ki bana bu mesleği nasip etti.
7 yaşında Antalyaspor’un kapısından içeri girdim. Antalyaspor’a teşekkür ediyorum. 4 büyük kulübümüzde forma giydim. Hepsinde birebir başarılrı yakalayamasam da hepsinin gönlümde yeri vardır. Hepsine teşekkür ediyorum. Manisaspor’a, Eskişehirspor’a, Lille’e, Beijing Guoan’a teşekkür ediyorum. Bir mesleğin sonu… Bence çok kıymetli, çok hoş… Sevgili eşime, çocuklarıma teşekkür ediyorum.
Hayatının merkezine futbolu ve kazanmayı koymuş Burak Yılmaz’a katlanmak kolay değildi. Anneme, babama teşekkür ediyorum. Futbol yaşantımdaki tek menajerim Ali Egesel’e teşekkür ediyorum.
Büyük laflar etmek istemiyorum şunu yapacağım, bunu yapacağım üzere lakin Türkiye’nin en büyük hocalarıyla çalıştım. Ne yapmam gerektiğini, ne yapmamam gerektiğini en uygun gösteren hocalarıma teşekkür ediyorum. Bana katlanmak kolay değildi. Hepsi hakkını helal etsin.
Galatasaray benim için çok başka
4 büyük kulüpte oynamak tarihte iki futbolcuya nasip oldu. Hepsinin yeri başkadır. Galatasaray’da yaşadıklarım, Galatasaray’ın beni Avrupa çapında bir futbolu yapması… Bunlar ne benim Beşiktaşlılığımı azaltır ne de öteki bir şey. Galatasaray’da yaşadıklarım benim için çok başka.
Fenerbahçe benim içimde uktedir. Tekrar forma talihi bulmak isterdim. Çok da yakındım ancak olmadı. Bir tane gol at be kardeşim… Fenerbahçe’de çektiğim acı, benim buralara gelmemi sağladı. Fizikî acıdan bahsetmiyorum. Oynayamamak, kendini gösterememek… Konuta gelip ağlardım. Annem babam da ağlardı. Fenerbahçe’de bir defa daha oynayıp bir gol daha atmak isterdim.
22 yıllık deneyimim var fakat kesinlikle bilmediğim şeyler vardır. Yardımcı hocalıkla başlamak, bir grubu almak… Daima konuşuyoruz proje… Bir proje olursa ben orada olurum. Proje yoksa yokum. Bir proje olur ve bana güvenilirse orada olurum. Proje olur ve oburu olursa ona da sonuna kadar takviye olurum. Başlayıp başlamamak önceliğim değil. Mutlaka alanda olmak istiyorum. Hakikat, düzgün proje olması çok kıymetli.
Fenerbahçe’yi şampiyonluktan ettiğim golü hatırlıyorum. Asla kin ve intikam hissinde olmadım. Fenerbahçeli arkadaşlarımın ne kadar üzüldüğünü, Bursalı arkadaşların ne kadar sevindiğini hatırlıyorum. Oynadığım ekibe yararlı olmaya çalıştım mesleğim boyunca. Öteki bir fikir yoktu aklımda.
Buraka Şenol Hocamın yanından geldim. Bizlerle alakalı kanısı vardır doğal ki fakat bana bunu belirtmedi. Biz bir arada oluruz, olmayız lakin onunla alakamız devam eder. Öteki hocalarım da bu türlü. Hocamın aklında benimle ilgili bir şey olduğunu biliyorum. Koşullar oluşur ya da oluşmaz… Projenin kıymetli olduğunu söyledim. Proje için de sabır olması gerek. Olur olmaz iyisi.
Antrenörlük eğitimimi bir yıldır alıyorum. Avrupa’da Mancini ve Galtier ile irtibatımız sürüyor. MAncini sağ olsun davet etti İtalya’ya. Bir şeye başlamazsam natürel ki gidip izlemek isterim. Projeye başlamak için acelem yok. Bu vakte kadar yönetilen taraftım, artık yöneten tarafa geçeceğim. Acelem yok, gereken eğitimleri almayı düşünüyorum.
Her hoca çok farklı. Bir hocanın şu istikametini alırsam başkalarının o tarafı makûs üzere gözükecek. Ben kendi stilimi oluşturmak isterim. Bunu yapabilecek miyim göreceğiz. Tek bir hoca söyleyecek olursam Şenol Güneş’in yeri bende çok başkadır. Çalıştığım başka hocalar da benim için çok kıymetlidir.”
